از من می شنوی؟!
هر آدمی باس یه خونه پاستیلی داشته باشه وسط ابرا
از اونا که وقتی خسته ای و دلت گرفته
پاشی بری داخلش و ی تیکه پاستیل بخوری،
ازپنجره اش زُل بزنی به آدمای اون و پایین
طعم شیرینش خوشی بده به دل و ذهنت
فک کنی و ببینی چه مسیری و طی کردی کجا وایسادی!
چه سختیایی کشیدی و چه خوشیا نشسته به دل و جونت
اونوقت که دلت قرص شد از درستی مسیری که اومدی بلند بشی و ادامه بدی.
خونه رویایی من یه خونه پاستیلی !همین قدر زرد و آسمونش به همین صافی و آبی پر ابرای سفید پنبه ای
خونه ی رویایی شما چه شکلیه؟؟؟
درباره این سایت